WEDSTRIJDVERSLAGEN – D1

 WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Gemini S D1 – SVU D3  

14 december

Elke generatie is opgebouwd uit een periode van 15 jaar. Het is dan ook niet zo gek dat wij met name tegen tegenstanders spelen uit Generatie Y en Z. Hier en daar een pragmatisch team of persoon(X), maar over het algemeen Y en Z.

En uit die laatste bestond het team van onze tegenstander.

Begrijp me niet verkeerd, generatie Z is hard werkend, mondig, vrij, rationeel & intuïtief, non-conformistisch en durft de ongewone vragen te stellen.

Maar die ongewone vragen….
Waarom is het hier zo warm?
Waarom is het hier zo vies?
Waarom moet je rechtdoor inslaan?

Dan heb je natuurlijk ook valkuilen zoals afhankelijkheid, kwetsbaarheid, onzekerheid, snel verveeld zijn en een korte aandachtspanne.

Die valkuilen kwamen bij SVU duidelijk aan bod tijdens de eerste set.
Coach Daniël, die weer van de partij was, koos bij ons voor een generatie mix. Set 1 bestond uit de Z-tjes: Sanne, Esmée, en Amber. En de Y-tjes Sabine, Dynthe, Marith en Kim.
Een mooie balans.
Serverend, aanvallend, verdedigend en blokkerend klopte alles. Iedereen kwam maar één keer aan de beurt met serveren: 25-8! Rondje van Daniel!

Op naar set 2: waar een Z-coach wellicht meer gebruik maakt van tablets om tijdens de wedstrijd analyses te tonen, is Daniël een echte Y-coach. Hij geeft persoonlijke aanwijzingen en kent ons goed. Zijn boodschap was dan ook duidelijk. We moeten wel blijven werken, want die bal komt terug.

Een Y-tje eruit en een Z-tje erin. En gaan!

En inderdaad, die bal kwam terug. En we raakten dan toch even uit balans. Te veel of te weinig van een bepaalde generatie in het veld? Die analyse laat ik aan een Z-persoon over.
Wat wisselingen met Y-tjes en Z-tjes mocht helaas niet baten. Verlies.

En dat merkte je heel erg bij SVU, je verliest een set erg dik, daarna win je een set, en dan kan ‘deze’ generatie dus mondig worden. Soms een kwaliteit, maar soms een valkuil..

Waarom is het nodig om iemand uit te schelden?
Waarom is het nodig om onsportieve liedjes te zingen?
En waarom leer je een team met veel anderstalige spelers deze liedjes?

Neem bijvoorbeeld de coach van SVU. Hij zong alle liedjes het hardst van allemaal. Zoals: ‘Ketsen doe je thuis olé, olé!’ Maar is dat zo? Misschien dan toch geen generatie Z-coach? En zelfs generatie Y weet wel beter…

Ik had aan de Z-tjes uit mijn team beloofd om het in dit verslag rustig aan te doen (kwetsbaarheid), maar weet dat we niet zonder jullie kunnen hoor! Een Y zijn is ook niet alles.

Ons één na jongste Z-tje, verdiend wel een speciale vermelding. Als de libero twee punten scoort tijdens een wedstrijd, dan zegt dat wat over de kwaliteiten die wij bezitten, maar ook wat over de kwetsbaarheid van de tegenstander.

Dus de derde set valt denk ik wel te raden.. Winst vóór Gemini S.
Helaas raakte Barbara wel geblesseerd in deze set:(

Door naar set 4, een set met zo zijn ups en downs.
Barbara heeft het nog eventjes geprobeerd, toch die mooie Z-modus, maar helaas te veel last van haar duim.

Beide generaties weten dat volleybal een teamsport is en zetten in op goede communicatie en samenwerking.
Helaas liep dit niet altijd even soepel.
Misschien ligt het aan de manier van communiceren (digitaal versus fysiek), maar we komen er wel hoor, want we moesten dus nog een vijfde set!
Daniël stuurde wat appjes en gaf face-to-face feedback en we waren er klaar voor.

Beide generaties hebben geleerd om mentaal sterk te blijven, vooral als het team achterstaat in een set of de wedstrijd spannend wordt. Een generatie mix versterkt elkaar dus alleen maar!
Dus als je 14-13 voor staat en de tegenstander serveert dan moet je maar één ding doen: afmaken!
Dagmar, als geduchte Millennial, sloeg de laatste bal hard diagonaal.

BAM! 15-13 voor Gemini-S dames 1.
3-2 winst, lekker!

Na de wedstrijd nog wel een paar vragen:
Waarom deden de douches het niet?
Waarom was de kerstmantaart een beetje zacht geworden?
Waarom moest Daniël ook alweer een rondje geven?

En zou het zijn dat op sommige vragen in dit verslag dan toch ook de antwoorden staan?

Eén feitje in ieder geval. Hoewel we natuurlijk allemaal jonge godinnen zijn, een aantal Y-tjes hebben weer even 1-2 dagen nodig om te herstellen.

Laten we het verslag even in de liedjes stijl van onze tegenstander afsluiten:
Want weet je: ‘Er is maar éééén dames ééén!’

We wensen iedereen hele fijne feestdagen en zien jullie weer graag in het nieuwe jaar!

Met nieuwe kansen om op de taartenlijst te komen!

De laatste update:

1.⁠ ⁠Edith
2.⁠ ⁠Amber
3.⁠ ⁠Barbara (ja, dit is echt waar)

 

 WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Lovoc D1 – Gemini S D1  

07 december

Een wedstrijd tegen Lovoc, is eigenlijk gewoon een thuiswedstrijd. Heerlijk dichtbij en je kan op de fiets. Kan inderdaad. Want de storm, die allang was gaan liggen, zorgde voor een mooi autoritje naar het dorpje Loosdrecht. Alhoewel een goede warming-up met de fiets misschien toch wel handiger was. Het was namelijk best fris in de hal!

Maar genoeg geklaagd, er moest gebald worden. Een derby onderling, die we graag wilden winnen. Coach Daniël moest vandaag met zijn werk aan de glühwein dus ons telefoonboekje werd er de afgelopen week bij gepakt. Onder speed dial staat natuurlijk Rianne.
Gelukkig, ze nam op. Ze had de smaak van vorige week te pakken en ze wilde ons wel uit de brand helpen! Lekker!

De eerste set begonnen we sterk. Geweldige servicedruk en indrukwekkende ballen van onze kant. Rianne zag de bui al hangen, maar bleef sportief. Ze kocht niemand om, wisselde niet… BAM! 9-25!
Rondje van de coach.. zal Daniël hem dit keer dan wel betalen?

Set 2 begon idem, lekker warm schoudertje, en Bam! Zo 0-12 op het telbord. Dat is toch even leuk! Althans, Rianne had een tactiek, maar die werd wat langer uitgesteld. Maar daar kwamen ze dan uiteindelijk hoor, drie andere talenten uit dames 1 kwamen het veld in. Wat koude schoudertjes, stroeve knietjes, maar je zag dat het ijs, naarmate ze wat meer speelden, begon te smelten. En net als bij een lekkend ijsje, kon je soms echt je vingers aflikken! Knikkende knieën bij Lovoc. Door de kou of door Gemini S D1? BAM! 14-25.

Laten staan en door! ‘Maar denk aan de focus, concentratie, eigen spel en houd die druk erop!’ Duidelijke opdracht van de coach.
Lovoc had niks te verliezen en speelde alles of niets en wij speelden niets of alles, of zoiets…
Ons spel werd minder nauwkeurig, slordigheidjes hier en daar en minder servicedruk. Lovoc maakte hier gebruik van en pakte door.
Een wissel hier en daar mocht helaas niet meer baten. 25-22.
‘Geef nooit op’ en ‘We laten ons niet kennen, we gaan gewoon maar door, want wie niet tegen z’n verlies kan, die is maar…’ schalden door de speakers.
Goede oude tijd…

Oke en door. Jullie snappen het.

Serviceschouder er weer op en gaan.
We liepen weer lekker uit, kwamen weer in ons eigen spel. Konden ook weer gewoon voor de leuk doorwisselen, en daar was dan het eindsignaal van onze lieve scheids: 17-25

1-3, toch vier punten mee naar huis op de fiets, onee auto.

En dan de vraag: ‘Hoe zit het met de taarten?’ Er is nog een discutabel puntje of een brievenbusje een taart is, maar die krijg ik er denk ik niet doorheen. Wel was ik vorige week vergeten te vermelden dat Amber ook op de taartenlijst had moeten staan.
Iets met een leuk foutje op de training.

Barbara had heerlijke koekjes gebakken! Ze is dus weer van de lijst af. De vraag die ons allen nu wel bezighoudt is: ‘Wanneer staat ze er weer op?’

In de kantine ging de gezelligheid lekker verder. Er werd heerlijk gekletst over van alles: jurken, romantiek, koeien, geiten, KVT, lichaamszeep, mannen, ach je had er bij moeten zijn.

Zien we jullie zaterdag de 14e?
Thuis – SVU – 19.00 uur.
En daarna een lekker drankje op de tribune…. maar wel met taart van…..

1.⁠ ⁠Kim
2.⁠ ⁠Edith
3.⁠ ⁠Amber

Wil je kans maken op een stukje taart van dames 1? Beantwoord dan de volgende vraag:

Wie is de kleinste van het team? (Stem op de poll in de stories op Instagram)
Is dat:
A: Amber
B: Barbara
C: Kim
D: Daniël

De winnaar wordt op zaterdag 14 december bekendgemaakt!

 

WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Gemini S D1 – Prima Donna Kaas Huizen D2  

30 november

Daar gaat ie dan, een wedstrijdverslag in sintstijl:

Het volleybalweekend kwam al in zicht,
Maar eerst was het shoppen, op koopjes gericht
Black Friday dus iedereen ging op pad,
Wat shopte het team, wie kocht wat?

De één kocht een steelstofzuiger, heel chic,
Voor schoonmaken zonder snoer, dat is echt uniek!
Een ander koos gordijnen, in een stijlvolle tint,
Zo hangt het huis er netjes bij – dat weet zelfs de Sint.

En dan nog iemand die voor Flavour Power koos,
Met 40 % korting, kocht zij een hele doos!
Zo wordt elke hap van de kwark een smaaksensatie,
Zolang het maar zorgt voor een topprestatie!

Want een topprestatie, daar wilden wij zaterdag voor zorgen.
Maar daar kwam opeens een bericht op de vrijdagmorgen.
Of oké op donderdagvond, maar o wat een verzoek,
Of we de wedstrijd wilden verschuiven, op een ander moment Huizen op bezoek.

Waren ze bang voor Gemini S Dames 1?
Hun eigen D1 moest namelijk ergens anders heen.
Wedstrijden verschuiven is bij ons niet mogelijk helaas,
Dus ze moesten met andere spelers komen, maar leverde dat dillema’s?

Het was nog even afwachten, maar opeens stonden ze toch daar.
Zes dames van Huizen tegen negen van Gemini S zowaar.

Met nieuwe inspeelshirts en vesten, zag je ons op het veld verschijnen
Het kon niet missen, we stonden daar tijdens het inspelen mooi te shinen!

En toen was het moment daar, Coach Rianne pakte haar boekje, de strategie werd bekeken,
Huh? Waar was Daniël dan? Die vierde o.a. zijn verjaardag in verre streken.   

Wat bladeren hier, en bladeren daar, en daar was het plan
Zeven geweldige dames werden opgesteld, en daarmee begon de strijd dan.   

Het was de perfecte wedstrijd voor doorprikballetjes, dat waren er wel acht!
Maar je moet je aanvallers ook een setup geven hé, dat is wat men verwacht.   

Het was een wedstrijd van doorzetten en gekke ballen.
Als voorbeeld, sommige blokjes waren nog erger dan brievenbussen, en we lieten de bal dan op de grond vallen.
Het was een wedstrijd van hilarische poses, het lachen was groot,
En ook een geweldige pass van Barbara met één arm, dat is waarvan iedereen genoot.

Het was een wedstrijd van de service, soms iets minder, maar vaak ook weer heel erg goed.
De tegenstander wist soms niet waar ze het zoeken moest. 

Het was een wedstrijd van gefocust en geconcentreerd blijven,
Ik zal even een voorbeeld opschrijven.
In de vierde set riep mijn teamgenoot: “De libero is eruit!”
Maar ze hadden de hele wedstrijd al geen libero, wat dit punt volgens mij wel aanduidt 

Het was een wedstrijd van complimenten geven.
En daarvan is mij daar één heel mooi bijgebleven.
‘Zijn jullie tweelingzusjes? ‘ Vroeg een speelster van Huizen heel lief aan mij.
‘Wie ik? Met Marith?’ Ach arme Marith, maar natuurlijk zei ik ‘Ja’, heel erg blij 😉

En daar was hij dan, de 4-0 was binnen.
En het feestje in de kantine kon beginnen.
En dan hadden we ook nog een set gewonnen met 25-9
Wat betekent dat we een drankje van de coach kregen! 

Weer geen nieuwe taarten erbij vandaag helaas.
Maar er was wel een heerlijke van Dagmar(ze bakte voor Marith!), met een smakelijke bodem van speculaas.
Barbara moest deze keer voor haar werk even overslaan.
Maar vrijdag gaat ze bakken hoor, ik ben benieuwd uit hoeveel lagen de taart zal bestaan!

Aankomende vrijdag dus weer lekker een wedstrijd!
Tegen Lovoc D1, 19.30 uur is dan de aanvangstijd.   

Taartenlijst:
1.⁠ ⁠Barbara
2.⁠ ⁠⁠Kim
3.⁠ ⁠⁠Edith

Wij wensen iedereen die komende week pakjesavond viert veel plezier!
Rijmpiet

WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Albatros D1 – Gemini S D1  

20 november

De woensdagavond is niet ieders favoriet. Vooral niet als de klok 21.00 uur slaat en je dan nog moet beginnen met een training, laat staan een wedstrijd moet spelen.

Maar afgelopen woensdag was het dan toch echt zover: een woensdagavondwedstrijd. Om 21.00 uur. Slik.

De verschillende vervoersmiddelen werden weer van stal gehaald en daar gingen we dan: Ozosnel naar Amsterdam.

Compleet? Niet helemaal. Ilse is nog herstellende van een hersenschudding. Daarnaast hebben we hier en daar wat pijntjes en een virusje. Maar hup, doorzetten en gaan. Verstandig? Ach…

21.00 uur beginnen? Natuurlijk niet.
En ook niet heel handig als je van te voren weet dat de lichten om 23.00 uur uitgaan en de douches het niet meer doen. Dus of we even snel konden winnen…. Tuurlijk!

Maar het is nog steeds die woensdagavond….. Amber, Barbara, Dagmar, Dynthe, Marith, Sabine, Sanne waren er klaar voor. Of toch nog niet?
Het was een set waarin we wat achter de feiten aanliepen, en dat was erg jammer, want dat was niet nodig.
Time-Outs en een wissel mochten niet baten, 25-14 verlies.

Voor Daniël was het duidelijk, hier vallen zeker punten te verdienen! Ook op een woensdagavond! Dus ander plan! Esmée en Kim erin en druk op die ketel! En daar gingen we…

Eerlijk bekennen, ik heb de wedstrijd wat meer in een waas beleefd… niet helemaal fit zullen we maar zeggen, maar het ging wat beter lopen, kwamen meer in ons eigen spel, en daar stond ie op t scorebord: 20-25 winst!

Dat smaakt naar meer! Maar wel eerst even uitrusten op de bank.

De derde set, in het verleden ook wel de beruchte set genoemd(we verloren die vaak), liep gelijk op. De dubbele wissels werden vol ingezet. Maar helaas, toch trok Albatros aan t langste eind 25-22! Nog steeds berucht..

En dan toch even naar de klok kijken…
‘Als we nu winnen, redden we dan wel een vijfde set?’ 22.30 uur……..

We hadden er dus wel zin in om nog een setje te pakken en we geloofden er…

En we hadden nog een troef achter de hand! Een frisse en fanatieke Edith! Die als vanouds lekkere, strakke, diagonale balletjes scoorde.

Wij liepen uit, zij liepen wat in, wij liepen uit… nou, zo ging het deze set. En BAM! 21-25! Tijd: 23.02 uur!

Lichten uit, douches uit, en met twee punten naar huis…

En de vijfde set dan? Daar moeten nog wat afspraken over gemaakt worden. Maar ik weet al wel naar welk team het derde puntje dan gaat! Jullie ook?!

Helaas, geen taarten verdiend deze wedstrijd.
Maar wel de vermelding dat Barbara eigenlijk na afgelopen maandag nog twee lagen extra op haar taart moet maken 😉
Kom dus vooral kijken op 30 november! Thuis – 19.00 uur – tegen Huizen.
Er zou genoeg taart moeten zijn….

Taartenlijst:
1.⁠ ⁠Barbara
2.⁠ ⁠Marith
3.⁠ ⁠Kim
4.⁠ ⁠Edith

De redactie zal deze week eens proberen of het wedstrijdverslag in Sinterklaas stijl kan. Eens kijken of Heren 1 meedoet.

WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Gemini S D1 – UvO D1 

16 november

Om even in de trend te blijven van het wedstrijdverslag van Heren 1: ‘Wie wil dit keer het wedstrijdverslag schrijven?’ ‘Jij misschien?’ ‘Wie ik?’ Ja, jij!’ ‘Nee, ik kan/wil dat niet.’ Dus wie gaat het dan doen? ‘Ja, Jij!’

Nou ik denk dat ik een bepaalde sponsor nu heel blij heb gemaakt.

Kunnen en willen….

In de context van volleybal kan een speler misschien technisch goed zijn (kunnen), maar als die speler niet de juiste motivatie heeft (willen), zal hij of zij misschien niet altijd de beste prestaties leveren of de nodige inzet tonen in een moeilijke situatie. Omgekeerd kan een speler veel willen (grote motivatie hebben), maar als de techniek of fysieke capaciteit niet voldoende is, zal hij of zij misschien niet de gewenste resultaten behalen.

En dan gerelateerd aan ons…

Soms heb je even een offday. Willen en kunnen zijn dan twee lastige werkwoorden. En als het net even iets anders gaat dan je gewend bent, dan zijn kunnen en willen nog lastiger.

Het trainen ging afgelopen week dus wat moeizamer, maar daar blijven we niet in hangen hoor! De wil was er zaterdag absoluut!

Want wie wil nou geen puntjes pakken van de huidige nummer 1?!

En de sfeer zat er natuurlijk al in! Want de Sint kwam dit weekend weer aan! Wie het Sintjournaal heeft gevolgd, had misschien wel even aan een ander eind gedacht, en dan bedoel ik letterlijk, aan zijn eind.

Maar gelukkig, hij was er weer, en dus konden de Pepernoten niet ontbreken! Dagmar is weer van de taartenlijst af!

Daar stonden we dan. Onze willen en kunnen aan het showen tijdens het inspelen. Maar dat deed UvO ook…

In de eerste set had Gemini S D1 het moeilijk. We maakten veel eigen fouten en UvO bleef de druk opvoeren. Nog een wissel van onze kant, maar helaas.

Het was een snelle set. 14-25 verloren.

Daniël pakte zijn strategieboekje en na wat bladeren had hij een nieuw strategisch plan bedacht.

De mindset begon sterker, de service stabieler, maar we waren er nog niet.

UvO D1 bleef goed spelen, en waar we eerst nog 13-16 achterstonden, stond het opeens 16-16, en UvO werd zenuwachtig. Kunnen we het verdedigen, aanvallen, blokken doorzetten? Ja! Het was Gemini S D1 die uiteindelijk de set naar zich toe trok met een paar indrukwekkende blokken en een sterke service! Hoppa 1-1!

Dat smaakte naar meer! En over smaken gesproken, wat voor lekkere taart zal Edith gaan maken?

Maar je vraagt je vast af: ‘Hoe dan?’ Nou, ze gooide de bal op, zette na horen zeggen, haar verkeerde been voor, en serveerde de bal zomaar op het hoofd van Sabine! ‘Dat is taart, ja la la la la’

Welke conclusie kunnen we hieruit trekken? Had het met willen en kunnen te maken? Te vaak gekeken naar de voeten van een aantal andere teamgenootjes? Het kort serveren, dat we maandag hadden geoefend, was iets te kort?

Hoe dan ook, Sabine krijgt in elk geval een heel groot stuk taart!

Maar om even terug te komen, het was weer een spannende set! Het willen en kunnen werd geshowd, er werd hard gewerkt. De hele wedstrijd liepen we wel achter UvO aan, maar bij 21-21 stonden we gelijk. We konden het helaas niet doorzetten: 22-25!

Kunnen we de vierde set pakken? Ja zeker! Willen we de vierde set pakken? Absoluut!

En daar gingen we! Met het strategieboekje in de hand, koos Daniël voor een nieuw strategisch plan! Maar wel met de duidelijke woorden: ‘…….’ Sorry, dat moet even onder ons blijven.

‘3,2,1 BAM! Even Yellen, Hé, Hé, Hé!’ Blokken, verdedigen, aanvallen, serveren. Het lukte allemaal! UvO kwam er deze set niet aan te pas. 25-18!

Set 5: Dit kunnen we niet meer weggeven en dat willen we ook niet!

Strategieboekje er weer bij, duidelijke opstelling, juichen, O wacht, toch nog een aanpassing in de opstelling, even nadenken, uitvoeren en beginnen.

En weer hetzelfde riedeltje!

Hard werken, kunnen en willen, er samen voor gaan, laat maar zien dat je er niet bij kan, goed serveren, blokkeren en aanvallen en natuurlijk altijd: Plezier maken!

16-14 voor Gemini-S dames 1!

Het was een mooie teamprestatie! Zowel met de speelsters (en coach) aan de kant, als in het veld! En natuurlijk niet te vergeten het geweldige publiek!

Taartenlijststand:

1.⁠ ⁠Barbara

2.⁠ ⁠Marith

3.⁠ ⁠Kim

4.⁠ ⁠Edith

(Extra: Sabine heeft weer een joker)

Laten we maandag even lekker veel willen en kunnen laten zien op de training!

Want komende woensdag moeten we weer aan de bak! Dan tegen Albatros D1. En wie schrijft dan het wedstrijdverslag? ‘Wie ik?’ ‘ Ja, jij!’ ‘Pfffff’

 

WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Keizer Otto-Trivolley D1 – Gemini S D1 – UvO D1 

21 oktober

Met de auto, fiets, scooter, trein? Het kon allemaal, want we moesten tenslotte maar naar Bussum. Maar er werd natuurlijk wel op het laatste moment gewacht, want tja, als het regent, dan stap je natuurlijk niet op de fiets.

Edith en ik hadden zaterdag al besloten om met de auto te gaan. Mijn soms wat autistische brein kan al die late beslissingen niet aan. Gelukkig stond er laatst in het wedstrijdverslag van Heren 1: ‘Vele goede volleyballers hebben autisme’. Ja, daar geloof ik wel in.

We vertrokken, het regende, maar… toch werd er wel met de fiets vertrokken. Trots op deze dames!
Een wedstrijdverslag schrijven als je verloren hebt, is natuurlijk minder leuk om te schrijven dan als je gewonnen hebt. Want helaas, we hebben verloren.

De meerderheid van de groep was dus al lekker warm, want tja, als je gaat fietsen dan zijn de spiertjes al lekker opgewarmd. Of sloeg de vermoeidheid toen al toe?
De eerste set nog niet! We moesten even wennen, maar al snel hadden we KO onder controle. 18-25, dat was een mooie setstand!

Tweede set. Aan de korte kant! Er werd zelfs gemeten met lichamen! Eén voetje mocht over de lijn bij de service. Het ging gestaag. 2-9 stonden we voor. Helaas, we kregen het net zo hard weer terug. We probeerden het nog om te draaien, maar helaas lukte dit niet. 25-20.

De derde set. De lange kant. Het ging steeds gelijk op. Het was spannend. Een discutabel puntje op 24-23 van de tegenstander. Maar de scheids besloot dat het geen gestolen bal was. 25-23.

De vierde set! Als onze wedstrijdverslagen braaf worden gelezen, dan heb je misschien al een patroon kunnen zien. De vierde set, de set waarbij de focus soms een beetje weg is. Dit keer niet! Alhoewel, iemand die met de auto reed, stond gapend aan de kant. Pure ontspanning noemen we dat. Focus? Iets minder. Twee keer fout serveren na een wissel voor de service = mag niet! Ik zet mezelf graag op de taartenlijst.

Dit setje ging ook weer over en weer, en ook dit keer stond erop een gegeven moment weer 23-23 op het telbord. 24-23. En misschien voel je hem al aankomen. 25-23.

Hè bah, meer puntjes waren zeker verdiend.
Maar met het hoofd omhoog verlieten we de zaal richting de kleedkamer.
En waar de gesprekstof van het dagelijkse leven gewoon weer verderging, zoals: ‘Welk kledingstuk kan je best nog een keer aan als je schone vergeten bent?’
En natuurlijk de romantische gebaren….. Bloemen. We noemen geen namen, we geven sommigen nog een kans.

In de kantine genoten we van de heerlijke koekjes van Sabine! Met een lekker drankje, maar die moest opeens heel snel worden opgedronken! Gigantische regenwolken hingen boven ‘t Gooi! En dus moest er getrapt worden voor het leven.

Wat lekker om rustig in de auto te stappen…….

De redactie heeft even rust! Op 16 november mogen we weer aantreden! Dit keer tegen de nummer 1! We gaan ervoor!

Taartenlijststand:
1.⁠ ⁠Dagmar
2.⁠ ⁠Barbara
3.⁠ ⁠Marith
4.⁠ ⁠Kim

WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Gemini S D1 – VVA D2

19 oktober

Zaterdag was daar dan onze tweede wedstrijd. Lekker thuis, kacheltje stond aan, heerlijk, voor ons.

En natuurlijk taart. Want de taart van Sanne wachtte al braaf op ons voor na de wedstrijd.

Ja, die taartenlijst. Die vraagt sinds vorige week wel de aandacht.
Ik neem jullie even een aantal jaren mee terug. De tijd waarin de ervaren rotten van nu, nog jonge godinnen waren, zo ver!

Er is veel app contact geweest met de Ouwe Garde. Vele mooie herinneringen aan toen, hilarische wedstrijdverslagen en natuurlijk de taarten.
We kwamen uit bij 2014!

Het begon met ons teamgenootje, Nicolet, zij maakte prachtige taarten, en van het een kwam het ander en daar was de taartenlijst! En wanneer kwam je erop? Geciteerd: ‘Wanneer iemand een dramatische bal speelde.’

De meest voorkomende reden dat iemand op deze taartlijst komt is serveren of smashen onder het net door, zonder dat het net zelfs geraakt wordt.
Soms moeten er echter regels toegevoegd worden, omdat je deze vooraf niet had kunnen bedenken. Zoals na een perfecte pass vergeten dat je een setup moet geven en dan de bal afvangen. Maar dat gebeurt natuurlijk nooit…

En dan vragen jullie je natuurlijk af: ‘Hoe staat het met de taartmomenten van vandaag?’

Spoiler! Hij is weer aangevuld!
Maar op t lijstje mag natuurlijk ook een bal van Amsterdam. Speciaal voor nummer 16 zongen we ons taartenliedje. Je bal afvangen bij de service mag natuurlijk niet.

En dan, zo onterecht eigenlijk. Zo heeft ze vorige week heerlijk gebakken, staat ze er na vandaag alweer op! Na drie sets, keihard verdedigen en alles pakken wat er maar pakken kon, mocht ze in de vierde set even rust. Maar we konden niet zonder Marith. Ze mocht er weer in, maar toen, (het ging heel snel) sloeg ze een aanval onder het net 😱
‘Dat is taart, ja la la la la’
Sanne, pas dus op maandag! Voor je het weet sta je er weer op! Maar voor ons geen straf, de brownies waren heerlijk!

Nog even een snelle samenvatting van de wedstrijd:
De eerste set was heerlijk! Lekker relaxt spelen, servicedruk, verdedigend en aanvallend sterk.

In de tweede set was dit even het tegenovergestelde. We begonnen niet scherp en bepaalden niet zelf het spelletje. Maar opgevers zijn wij niet!
En gelukkig kon Daniël weer kiezen uit heel veel dames! Er werd gewisseld, en wat voor wissels! Na een aantal jaar, kon dan eindelijk weer de dubbele wissel plaatsvinden!
Met succes, het kon zelfs drie keer deze set! We wonnen, 25-22, BAM!

De derde set! Wat een heerlijke set, sta je gewoon binnen no-time 7-22 voor! En wat doe je dan? Natuurlijk de tegenstander onder de 10 houden en zorgen dat Daniël (alweer) een rondje moet geven. Toch? toch?!
Niet dus, bepaalde speelsters……. zijn zeker weten door Daniël omgekocht. 25-10.

3-0!! Lekker! Dat vijfde punt is ook voor ons? Toch? Toch?!

Helaas, nee. 19-25. Te makkelijk gedacht? De focus was in ieder geval helaas weg, we kwamen er niet lekker in en het wisselen mocht niet baten.
Geen vijfde punt, maar wel vier! En weer taart van Marith! Heerlijk!

Taartenlijststand:
1.⁠ ⁠Dagmar
2.⁠ ⁠Barbara
3.⁠ ⁠Marith

Maandag 21 oktober onze derde wedstrijd! Keizer-Otto staat dan op het programma!

En is er taart? Ja zeker! Sabine is vrij, en wilde wel een taart bakken. Ze koopt haar toekomstige plekje op de taartlijst alvast af!

WhatsApp Image 2024 11 26 at 14.43.44Gemini S D1 – US D5

12 oktober

Het eerste thuisweekend en voor ons team ook de eerste wedstrijd van het seizoen!
Dames 1 trad deze wedstrijd aan met 11 vrouw, of eigenlijk gezegd 13! Want tijdens de Super Saturday mochten de twee Super GeMini’s Kiki en Nine niet ontbreken!
Het was wel even zoeken wie nou de mini’s waren, maar gelukkig kan je de speelsters van dames 1 onderscheiden door het harde volume.

DJ Bram, die speciaal voor de Super Saturday een lekker sfeertje bracht vanaf de tribune, was er ook helemaal klaar voor, net als wij!

Nine en Kiki, beiden met een geweldige service, openden de wedstrijd, wat deden ze het goed!

En daarna mochten wij!
Daniël, onze toegewijde trainer en coach, had de avond ervoor nog wel veel keuzestress, zoveel dames en allemaal op zoveel plekken inzetbaar! Wat een keuzes! Maar daar was vanaf de kant niks van te merken. Hij was er ook klaar voor!

Set 1:
We begonnen scherp, gaven US weinig kansen en serverend waren we sterk.
Dagmar, zo flexibel als altijd, begon deze wedstrijd op het midden. En beware: dat is ze nog niet verleerd. Meteen een prachtige prikbal en de toon was gezet.
Zo stonden we al snel 4-0 voor. Een lekker begin! En dat ging de hele set zo door! Aanvallend en verdedigend hadden we veel onder controle. Amber maakte haar debuut als libero!
Bij 25-9 was de eerste set een feit! En een rondje van Daniël stond vast!

set 2:
Keuzestress! Want wie mag nu spelen? Daniël gaf Marith even rust en Ilse mocht ook haar debuut in dames 1 maken!
We begonnen sterk. Met weer een 4-0 voorsprong begonnen we de wedstrijd.
We lieten US lekker lopen en we hielden ons spel van de eerste set lekker vast!
14-20, wissel! Kim mocht eindelijk even rusten. Barbara, dit seizoen omgetoverd tot spelverdeler, mocht het gaan waarmaken, en wat deed ze het goed!

25-15!

Set 3:
Nummertjes, zoveel nummertjes! Wie mocht spelen?!
3 wissels! Dynthe en Sanne mochten aantreden en Marith kwam weer in de plaats van Ilse.

De mini’s, ondertussen genietend van een ijsje, genoten van de wedstrijd en de bankspelers genoten mee! ‘Oei, oei, dat is lekker’ en ‘aceeeee aceeee’ werden vaak gezongen.

25-13!

Set 4:
De laatste set, die 5 punten moesten er gewoon komen, maar ook, een wedstrijd zonder time-outs waren een doel?!
Welke opstelling ging dat even waarmaken?! Deze zeven 8-1-3-6-12-7-13, werden opgeroepen en daar gingen ze!
We hebben deze set niet achter gestaan, maar de focus waren we soms even kwijt. Geen probleem, gewoon weer herpakken!
Serveren ja, dat kunnen we!
Oh, en alvast een spoiler: de taartenlijst!
Korte samenvatting: Sanne serveert- Dagmars hoofd wordt geraakt- ‘dat is taart ja la la la la’ – ‘Ik sta al op de taartenlijst.’ – drankje voor Dagmar.

Maar weer even terug: Helaas toch nog een time-out aan t einde, maar met 25-20 waren de 5 punten wel een feit. 4-0! Wat een lekker begin van een seizoen!

Klaar voor een feestje! Rood, wit en zwart gekleed! Een perfect baksel van Marith én dat rondje van Daniël smaakte heerlijk!

Op na de tweede wedstrijd:
Zaterdag 19 oktober thuis om 19.00 uur!
Met nog meer taartmomenten?

Zien we jullie dan?